Alleen het vermelden van de Nutri-Score van levensmiddelen op de etiketten is niet voldoende om de consument systematisch voor gezondere levensmiddelen te doen kiezen. Dit wordt bewezen door een recente studie van Sciensano.
De Nutri-Score geeft een visuele indicatie van de gezondheid van een voedingsmiddel op basis van het aantal calorieën, het totaalgehalte aan suikers, verzadigd vet, zout, eiwitten, vezels, fruit, groenten en noten dat het bevat. Sciensano onderzocht of de Nutri-Score-etikettering op de schappen de klanten ertoe aanzet vaker gezondere voedingskeuzes te maken.
Schaplabels
Fabrikanten zijn niet verplicht om de Nutri-Score op de verpakking van hun producten te vermelden. Een grote Belgische retailer vermeldt sinds mei 2019 de Nutri-Score van alle producten op de schaplabels (dus niet enkel voor de eigen merken en de producten waar de Nutri-Score al op de verpakking staat). Daardoor is de Nutri-Score van veel meer producten rechtstreeks beschikbaar voor de klant.
Effecten
Het onderzoek laat gemengde effecten zien. In ongeveer een derde van de bestudeerde categorieën stelden de onderzoekers vast dat consumenten eerder Nutri-Score A of B producten kochten, of minder vaak Nutri-Score D of E producten. “We hebben deze positieve veranderingen vooral waargenomen in de categorieën fruit, groenten en zuivelproducten, alsook desserts,” legt Stefanie Vandevijvere, wetenschapper bij Sciensano, uit. In andere levensmiddelencategorieën constateerde Sciensano een verschuiving naar minder gezonde producten, aldus Vandevijvere.
“De effecten die we in deze studie vonden zijn minder uitgesproken dan we hadden verwacht op basis van experimentele studies in andere landen met andere types schaplabels. We zien daarvoor enkele mogelijke verklaringen, te beginnen met de kleur van de schaplabels. Zo stond de Nutri-Score in zwart/wit aangegeven op de schaplabels, wat minder opvalt dan een label in kleur. Een tweede mogelijke verklaring is dat het hier ging om een natuurlijk experiment en niet om een geïsoleerde onderzoeksopzet waarbij de schaplabels de enige manier waren om de Nutri-Score aan te duiden of te promoten. In de winkels liepen ook andere initiatieven rond de Nutri-Score. Als je in die situatie dan specifiek gaat kijken welk effect de vermelding van de Nutri-Score op de schaplabels op het aankoopgedrag heeft, bovenop andere bestaande interventies, kan de impact mogelijk wat lager uitvallen dan wanneer het schaplabel de enige interventie was geweest,” gaat Dr. Vandevijvere verder. “De studie toont in elk geval aan dat een Nutri-Score vermelding op de schaplabels op zichzelf niet genoeg is om het aankoopgedrag van de consument overtuigend te beïnvloeden. Daar is duidelijk meer voor nodig.”
Geef als eerste een reactie